
pMp Lab #0708, originally uploaded by Pim Rakers.
That's a wrap!
eindexamen art & communication design
Voor Frank heb ik net de poster gemaakt voor Andy Warhol's tentoonstelling "Other voices, other rooms" in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Uitgangspunt was het TV scherm dat hij op de bekende foto vasthoudt. Helvetica omdat het CS dat in hun huisstijl gebruikt.
Gisteren heb ik ook eindelijk het boekje van Andrew Keen thuis bezorgd gekregen... En nu dus lekker lezen. Net zoals in de boeken die ik van de goede oude goedheilig man heb gekregen. Scriptie here we come!
De herziene versie. Naam verwijderd en het woordje 'or' is ook weg gehaald. Laatste wijziging wordt denk ik nog het opschonen van de lege ruimte rondom 'cut it'.
Later misschien nog meer tekstuur aanbrengen in het zwarte vlak rond 'leave it'.
Het resultaat! Ik denk dat ik het 'or' verwijder en ook in de rand nog meer verwijder waardoor mijn naam en jaartal verwijnen, want die zijn toch niet echt mooi geworden...
Vorige week, om maar even de drukte en paranoïa van Paradiso te doorbreken, heb ik een stukje lino gekocht en gutsen. Eigenlijk best lekker om gewoon met je handen weer te werken, vanmiddag is Anneroos in de grafiekwerkplaats (hopelijk) aanwezig dus dan kan hem gaan drukken.
Twee druk van Held. Gezet in 10 punts Garamond. Spatieren tussen sommige woorden moet ik herzien en verkleinen. Ook het streepje voor de naam van de auteur moet korter. Interlinie vindt ik wel goed en ook de positie van Held t.o.v. de rest van het gedicht vind ik goed. Deze stond eerst in het midden van de zetregel (16 augustijn), maar dan stond het te ver naar rechts.
Het gedrukte gedicht van Ruben van Gogh. Ik wil de spatieren tussen de letters nog aanpassen. Die is nu 3 punten maar wordt misschien wel 2 of 1,5 punts. Interlinie mag misschien ook nog iets kleiner, maar dat is allemaal voor vrijdag.
Vandaag gingen we dan (eindelijk) loodzetten in de werkplaats van het CABK ArtEZ in Zwolle. De vrolijke Jan Nuij waar ik eerder al mee had gemailt en gebeld gaf ons een korte maar bondige inleiding op het loodzetten, even later kwam Wouter die er nog iets dieper opging wat er in resulteerde dat we nog niets hebben gezet, maar eerst nog weer 'back to the drawingboards' moeten. Papier keuze hebben we al wel gemaakt en ook het formaat (17 bij 22,5 cm schoongesneden) zijn gekozen. We zullen onze vellen plano een keer dwars op de looprichting van het papier snijden en vervolgens elke helft folio vouwen. Het snijden is omdat we vrij zwaar papier gebruiken, 200 grams/m2. Teksten heb ik al wel gekozen. Ik heb een gedicht gekozen van Ruben van Gogh en een stukje tekst uit het nummer Held van André Manuel.
Allemaal willen we helden zijn, boven het kunnen gaan. Koen als de Ripper Fier als Piet Heyn Groter dan Tarzen Dat willen we zijn, maar we houden de sokken aan. |
D'n oude wijze man monkelt Tegen het einde van de eeuwigheid Stilletjes voor zich uit In een hoekje van het heelal Waar nooit eens wat gebeurt |
Als wij als ontwerpers dicht bij ons vak blijven denken we bij het horen van het woord reprografie aan een reproduktie van een origineel en aan een vermenigvuldiging van die reproduktie. Dit kan bijvoorbeeld door middel van drukwerk wat in de 4 kleuren Cyaan, Magenta, Yellow en Zwart (Key-colour) ofwel CMYK gedrukt wordt. Dit zijn eigenlijk vier lagen over elkaar. Zo werkt het ook met ons concept voor de visuals die wij gaan maken voor het Repro project. Ons team bestaat uit 5 mensen. Aan de hand van de muziek die de band gaat spelen zoeken wij per nummer een uitgangspunt van waaruit wij te werk gaan. Het beeldmateriaal wat we bij dit uitgangspunt of onderwerp maken bestaat uit meerdere lagen. Ieder van onze groep maakt per nummer 1 laag bij het daarvoor gekozen onderwerp/uitgangspunt. Zo kan je denken aan een videolaag, een laag die uit een structuur of textuur bestaat, een laag die alleen uit kleurenfilters bestaat, een laag die uit typografie bestaat, een laag die uit animatie bestaat, dit alles afhankelijk van het onderwerp/uitgangspunt. Iedere laag bevat een mate van transparantie waardoor je ze over elkaar kan zetten zodat er nieuw beeld ontstaat. Dat wil dus zeggen dat de beelden die we uiteindelijk laten zien nooit exact hetzelfde zijn. Je kan je voorstellen dat wanneer een nummer zich naar een climax toe werkt er meerdere lagen te zien zijn, terwijl er bij bepaalde rustige gedeeltes in de muziek juist gekozen wordt voor sfeerbeelden in combinatie met alleen de typografische laag (bijvoorbeeld flarden van bekende songteksten die over het desbetreffende onderwerp gaan). Middels dit systeem kunnen we zowel eigen beeldmateriaal als bestaand beeldmateriaal door elkaar mixen. We communiceren het thema Repro middels de vorm waarin we het beeldmateriaal gieten. De bedoeling is dat we onszelf waar nodig obstructies opleggen (beperking in het aantal te gebruiken lettertypes per nummer bijvoorbeeld, of het kleurgebruik wat we vastleggen) waardoor het geen ratatouille wordt maar waardoor je toch niet exact weet wat je collega-ontwerper maakt zodat het uiteindelijke beeldmateriaal altijd beeld oplevert wat je eigen fantasie voorbijgaat. |
Eindelijk heb ik wat foto's laten ontwikkelen en afdrukken van mijn vakantie in Griekenland op Kreta afgelopen meivakantie. Ze staan op mijn flickr pagina. Verder wat betreft fotografie, de Dirkon camera. Pinhole cameraatje zit nu in elkaar. Nu nog een filmpje van 50 ASA halen en het gaatje verbeteren. Het is nu nog grof geprikt met een dikke speld in het karton. Eigenlijk moet het een gaatje zijn in aluminium (van een cola blikje bijvoorbeeld) met een doorsnee van 0,3 mm. Dan nog het onderwerp, ik denk aan iets met historie en dus foto's in zwart wit. Ook omdat ik altijd wel in geschiedenis ben geinteresseerd en met name die van mijn omgeving, Hengelo en Enschede. Wat me mooi lijkt is om groepsportretten te gaan maken zoals dat vroeger ook gebeurde. Of scene's uit het dagelijks leven. Gewoon een shot van de Emmastraat anno 2007, maar vanaf dezelfde plek als die foto uit 1907.
Afstuderen, scriptie.. Wat dat betreft zit ik een beetje met de handen in het haar. De man vooraan heeft het daar makkelijk mee, hij heeft geen haar.
Momenteel doe ik allerlei dingen die ik leuk vindt, maar iedereen vraagt maar of ik al weet ik wat wil, hoe ik het wil, waarom, wanneer, enzovoorts, enzovoorts! AAAARGH. Waarom vindt ik zoveel zo tof om te doen? Voor mijzelf heb ik in ieder geval besloten dat ik niets met bewegend beeld wil doen, maar daar twijfel ik nu ook al over om mijzelf dat 'verbod' meteen al op te leggen...
Keuzes. Schmeuzes.
IJsland hervat met verlegenheid religieuze, nationale feestdagen. Naast de tap kronkelen blonde jongen vrouwen blij na dire dagen vragen enantwoorden over waarom het land van 6.177.548 km2 feestdagen verzint. The Dice man zei met hese stem, maar wél relaxed, "Nee zals het er nu voorstaat denk ik niet aan stoppen." |