The basics

Daar was hij dan toch nog. De nieuwe camera! De postbode kwam wat laat maar dat mocht de pret niet drukken. Wat de pret wel een beetje mag drukken is dat diezelfde set net in een foldertje stond, voor een aanzienlijk lagere prijs. Niet aan te doen.

Sorteren van de beelden is waar ik me nu nog steeds mee bezig houdt. Volgende week wil ik de selecties aan Johan en Roland laten zien, i.c.m. enkele spreads. Dat wordt even bikkelen, want dit weekend zit ik in het kader van teambuilding met mijn nieuwe collega's op Terschelling.

Verder kwam ik net nog deze mooie uitleg tegen over het binden van boeken. Zeker nog eens het proberen waard en zo te zien een lekker precies werkje wat mij erg goed zal liggen!
The Basic Binding of Books: A Tutorial

Aargh, the suffering!

Ik kan niet meer wachten! Zaterdag avond had ik mijn nieuwe speeltje besteld, vanmiddag stond op de TNT site bij Track&Trace al vanaf 13:00 "Chauffeur is onderweg". Die arme man heeft nog steeds mijn deurbel niet gevonden! Hierrrr met dat ding!

Ow, en vanmiddag ben ik langs Bonzet en NetzoDruk geweest. Bonzet weinig nieuws. Heerlijke hal vol papier, machines en nog meer papier. NetzoDruk heeft me wat stalen mee gegeven en ik twijfel nog tussen de Graniet Digitaal Wit 180 grs en Biotop Naturel 160 grms. Biotop is wel wat duurder, maar ik wacht nog even de offertes af...

De offerte van Drukkerij Te Sligte viel ietwat aan de dure kant uit, dus ik heb een tweede aangevraagd met kleinere oplage en een kleiner formaat (voordeliger uit A3 vellen snijden). Laserline wacht ik nog op, maar die verwacht ik morgen binnen.

Dan moet ik nog voor een zakcentje voor Albert Heijn morgen avond een feestavondje filmen. En in verband met het minderjarige volk zal er geen alcohol worden geschonken... Helaas dus geen vooruitzicht op comprimirend beeld materiaal van talloze ex-collegas'. Toch jammer.

Just a day in front of the couch

Just a day in front of the couch., originally uploaded by Pim Rakers.

Goed. Nu wordt het spannend. Vandaag even kort met Johan een paar woorden gewisseld wat betreft de planning van mijn boek. Ik had ook nog een week uitgetrokken voor proefdrukken, maar dat valt natuurlijk weg als het digitaal wordt gedrukt. Ik had alleen niet echt rekening gehouden met het boekbinden... Dom, dom, dom. Ik heb vandaag wat gemaild en gebeld naar drukkerijen en een klasgenootje die vorig jaar met een kookboek (bijna) cum laude afstudeerde (zie ook: AnastasiaDeRuyter.nl). Morgen moet ik Roland misschien nog even aan zijn jas trekken om hem wat eerste sorteringen te laten zien. Ook nog een paar quotes meer uitzoeken en dan de boeken nog zoeken van Walter Benjamin (als ik me niet in de naam vergis, Roland). Ook ga ik even bij Bonzet langs om te kijken wat er allemaal mogelijk is. Drukkerij Te Sligte en Laserprint heb ik al gebeld voor een offerte. Ik kwam erachter dat mijn vorige formaat ietwat duur is (lastig uit een A3 vel halen) dus misschien dat ik hem verklein van 24x30cm naar 20x25 cm. Hardcore wil ik sowieso hebben, maar goed daarover morgen meer.

Gisteren ben ik verder gegaan met het selecteren en sorteren van alle foto's (412 stuks). Mijn god, wat is dat Adobe Lightroom een uitkomst zeg! Alles ingeladen, steekwoorden aan hangen, collecties maken, alles kan, ge-wel-dig! Zaterdag heb ik weinig gedaan, omdat het zulk mooi weer was een stuk gefietst met Nicki. Eerst naar het graf van mijn overgrootvader, opa en oma. Beetje opgeruimd, geharkt en bloemen ververst (van de struiken geplukt) en toen door naar Boekelo om daar een biertje te drinken. Thuis gekomen, maar de keuken ingedoken voor het maken van enkele van Anastasia's gerechten. Viskoekjes werden het gecombineerd met de spinazie met sesamsaus. Superlekker! En makkelijk (ook niet onbelangrijk). Maar voordat we aan de fietstocht waren begonnen liepen we per ongeluk op een rommelmartktje waar we voor drie en een halve euro een mooie oude lamp kochten (zie polaroid). Past geweldig bij de bank en de oude klok! Enfin, ons huisje wordt steeds mooier en gezelliger en completer.

Helaas kan je vandaag geen krabbels meer posten of berichten versturen!

Nou, nou. Begon ik vol goede moed aan een nieuwe verzameling profiel beelden, kan ik ineens niet verder. Hyves heeft een maximum gesteld aan het aantal te verzenden berichten om spam tegen te gaan. Logisch ook wel, maar het zit me nu behoorlijk dwars. Ik wil mensen netjes om toestemming vragen om hun beeld te gebruiken, staat Hyves het mij niet toe... Enfin, ik heb ze de kwestie al uitgelegd en gevraagd of ze mij kunnen helpen.
Nu hoor ik de oplettende lezer denken, hoe komt die jongen nu ineens aan internet, is dat nu eindelijk geregeld? Het antwoord is Nee! Nog steeds niet, ik wacht af of het nu dan toch echt voor de laatste maal rond is te krijgen, maar ik juich niet te vroeg, niet voordat ik mijn eigen aansluiting heb! Momenteel vertoef ik met matige ontvangst op een open netwerk hier in de buurt (als u dit leest; verschrikkelijk hardstikke erg bedankt! U kunt uw fles rode wijn hier afhalen!). Maar goed, zoals ze bij Albert Heijn zeiden 'Niet klagen, maar dragen en bidden om kracht'. En daar ga ik dit weekend voor het laatst werken. Na acht trouwe jaren zwaai ik af en bedank ik hartelijk. Morgen ochtend bij de koffie zelf gemaakte Erdbeerrollerückwärts met hulp van Nicki en daarna een paar biertjes om alles af te sluiten. Dat is het voor vandaag!

PS: Zeg Hyves, wat dachten jullie van "Helaas kun je vandaag geen krabbels meer posten of berichten versturen!"? Het werkwoord is tenslotte 'kunnen'.

Handrembochtje

Mijn eindexamen opzet is ietwat gewijzigd:

Binnen 4 jaar is het Nederlandse sociale netwerk Hyves uitgegroeid tot één grote gonzende gemeendschap met meer dan 5 miljoen gebruikers. Al deze gebruikers stellen vrijwillig en voor iedereen ter wereld hun muzieksmaak, merken voorkeur, maar ook eventueel sexuele geaardheid en allerlei andere persoonsgegevens ten toon. Tegenwoordig weten ook allerlei instanties hun weg te vinden naar deze digitiale databanken. Zoals de Belastingdienst of de Politie of je nieuwe werkgever die even je naame ‘Googlet’ om te kijken wat er over je te vinden is op internet. Op Hyves kun je meteen zien hoeveel en wat voor vrienden een persoon heeft, wat voor problemen, ideologieën of meningen deze persoon heeft over bepaalde zaken. Als hij of zij zich aanmeld bij Hyves met namen als “Muggen zijn kut!”, “Anti Dierenleed” of “Help Madeleinde vinden” geven die een erg persoonlijk beeld van iemands meningen of overtuigingen. Je kunt dus tegenwoordig via een paar muisklikken al behoorlijk veel over iemand te weten komen en Hyves is dan natuurlijk een mooie poel waar allerlei facetten van een persoon worden weergegeven en door diegene zelf zijn ingevuld. Het is namelijk niet zo dat je dit allemaal niet in de hand hebt. Sommige mensen hebben een zeer uitgebreid profiel met blogs, foto’s, filmpjes en houden deze ook actief bij. Anderen hebben 3 vrienden op Hyves en verder niets ingevuld op hun profiel. Het kan allemaal en samen maken ze het hele Hyves netwerk. Wat opvalt is dat er onder de gebruikers -waarvan het gros tussen de 15 en 25 jaar oud is- een aparte soort van beeld- en taalgebruik ontstaat. De wijze van fotograferen voor hun eigen profielfoto’s of de mix van spreektaal en sms-taal die vaak wordt gebruikt om vrienden een ‘krabbel’ te sturen, zijn daar duidelijke voorbeelden van. Zo zijn er de typische foto’s die gemaakt zijn in een spiegel. Soms zelfs met flits waardoor de halve foto overbelicht is en de persoon erop soms onherkenbaar maakt. Krabbels worden gevuld en opgevrolijkt met smiley’s en andere emoticons. Soms bestaat een bericht zelfs enkel en alleen uit deze kleine emotie verbeeldingen. Al deze gegevens wil ik zichtbaar maken door middel van ee boek dat hoofdzakelijk bestaat uit beeld. Her en der zal het mogelijk wel worden ondersteund door tekst, maar de foto’s en beelden zullen de boventoon voeren. Ik wil op deze manier de kijker inzicht geven in die verschuiving die er momenteel plaats vind op het gebied van beeld- en tekstgebruik op Hyves.

Het geheel moet uiteindelijk een boek vormen dat ook met wat tekst gevuld zal worden. Voor quotes en andere interessante zaken lees ik daarom nu Susan Sontag's boek "Over fotografie" en heb op aanraden van Roland ook boeken van Arbus gehaald. Dat is het voor nu.