Daar gaat 'ie dan. Vanmiddag waren de groenlicht besprekingen van het vierde jaar A&CD. Iedereen moest zijn werk van september tot en met nu presenteren in de lokalen en daarna volgde persoonlijke presentaties van iedereen over hun eindexamen. Met de 17 mensen die dat deden waren we zowaar een uur voor de geplande tijd klaar... Toen brak het spannende gebeuren aan waarbij alle docenten zich terugtrekken en overleggen wie een JA en wie een NEE krijgt. Ik kreeg gelukkig een JA, maar drie anderen waren minder gelukkig. Hoewel dat natuurlijk ook geen doodzonde is... Op naar het eindexamen dus! Till infinity and beyond!
Daar was het dan ineens. Aan tafel bij Roland maakte ik mijn eigen afstudeer plan terwijl ik het uitsprak. Nu nog het format verfijnen en afronden, maar het komt nu al echt ergens. Ik sprak er gisteren met Johan over, maar hij vondt dat ik al meer tests zou moeten hebben dus gisteravond heb ik een Hyves profiel uitgezocht van iemand die ik niet ken. Idee is namelijk om portretten te gaan maken van mensen die ik niet ken. Daarbij baseer ik mij op alles wat ik van diegene op internet kan vinden, beginnend bij hun hyves pagina. Wie wordt dan de eerste? Adam en Eva waren de eerste mensen, laat ik dan ook met een Adam en een Eva beginnen. Bij het textblokje om leden op te zoeken staat als voorbeeld 'Eva Haarlem'. Dat komt goed uit! Dan neem ik een Eva uit Haarlem. Na dat ingetikt te hebben krijg ik een lijst van alle meisjes, dames, vrouwen die Eva heten en in Haarlem wonen. Allemaal geopend. 'Fuck, 9 van de 10 ken ik ook nog via via' en 'nee, laten waar maar een Eva nemen van 16 jaar of ouder'. Enfin, uiteindelijk heb ik een Eva gevonden en het is indrukwekkend wat je allemaal over iemand op internet kan vinden alleen al via een hyves pagina.
Verder heb ik nog een bult foto's afgedrukt in de Doka voor donderdag. Best interessant en mooi om te doen. Zit je drie jaar op de AKI, heb ik nog geen een keer die Doka gebruikt! Middelformaat foto's afgedrukt, pinhole foto's en nog een paar contactafdrukken gemaakt van oude negatieven van mijn opa als klein jongetje ergens in Enschede op een hoek van de Bilderdijkstraat.
In de eerste expositieruimte wordt een film getoond: The Duellists. In de film volg je twee freerunners (Parkour) door een winkelcentrum van Manchester. Overal wordt ons leven vastgelegd door camera’s die in openbare ruimtes hangen. Het Engelse collectief MediaShed heeft op een leuke manier gebruik weten te maken van dit gegeven. Met behulp van een goedkope videoontvanger infiltreert MediaShed de open videosystemen en weet zo de camera’s te hacken. Ze creëren zo hun eigen televisiestudio’s in gebouwen, straten en winkelcentra, wat leidt tot zeer verrassende resultaten. De regisseur David Valentine had tijdens het regisseren van de film de beschikking over 160 beveiligingscamera’s in het winkelcentrum. De film is zeer de moeite waard, ook als je geen liefhebber van parkour bent. Saskia Hoogerhuis
Verder ga ik morgen de tapes van het laatste optreden van pMp Lab #0708 in Paradiso overzetten naar de computer en editten. Eindresultaat zal ook op de werkschouw te zien zijn.
Dat was het dan weer. Een weekje hard ontspannen in Saint Sorlin d'Arves in de Franse Alpen. Met 17 man in een groot huis is super gezellig en ik heb ondanks het vele skieen toch ook nog weer wat school dingen kunnen doen. Vooral lezen en nadenken over het scriptie onderwerp. Ik zit voor mijn gevoel nogal klem. Ik heb het boek van Andrew Keen gelezen (in met grote stappen), maar het voelt nog niet juist. Het hele onderwerp internet en amateurisme is nog veel te groot. Hoe ik het moet verkleinen weet ik niet. Ik heb het idee dat ik met mijn handen in het haar zit (herinnering: kapper bellen voor afspraak), ik hoor het van iedereen, "Je moet je onderwerp heel erg vernauwen en het klein houden", maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Er gebeurd zoveel op het gebied van internet, amateurisme en privacy, ik vind zoveel interessant. Ook dingen die er helemaal niets mee te maken hebben. Een hele dag sleutelen aan mijn brommer, smerige handen, techniek, dingen snappen, weten hoe het werkt, dat vind ik geweldig. Dat is ook duidelijk te zien in de dingen die ik de laatste tijd heb gedaan op het gebied van fotografie. Het gaat vaak meer om het doen, het schieten van de foto's, zelf ontwikkelen, zelf lichtmeten. Doordat ik dat allemaal zo 'leuk' vindt verlies ik vaak een doel uit het oog. Tuurlijk is het leuk om te klooien met fotografie, maar wat wil ik nu precies met die serie foto's uit mijn pinhole camera zeggen? Wat wil ik duidelijk maken met de foto serie over Enschede en haar geschiedenis? Wat wil ik zeggen over het hedendaags amateurisme en alle mogelijkheiden die er tegenwoordig zijn om jezelf via het internet te publiceren? Moet ik dan om uitstel vragen? Misschien is dat een optie? Of presteer ik juist beter onder druk? Vragen die mijn hoofd vullen en dus ook een duidelijk beeld op het aankomende half jaar ernstig vertroebelen...
Misschien komt het feit dat ik nu blokkeer juist doordat ik me bij alles wat ik maak of doe afvraag, "wat wil ik hiermee zeggen". Het werkt nogal vermoeiend en het houdt niet op. Ik maak net zoals alle anderen uit het vierde jaar een groot probleem van het eindexamen en de scriptie terwijl dat niet hoeft volgens sommigen... Maar waarom doen we dat dan toch? Het is niet zomaar iets.
