dinsdag 13 mei 2008

Handrembochtje

Mijn eindexamen opzet is ietwat gewijzigd:

Binnen 4 jaar is het Nederlandse sociale netwerk Hyves uitgegroeid tot één grote gonzende
gemeendschap met meer dan 5 miljoen gebruikers. Al deze gebruikers stellen vrijwillig en voor iedereen ter wereld hun muzieksmaak, merken voorkeur, maar ook eventueel sexuele geaardheid en allerlei andere persoonsgegevens ten toon.
Tegenwoordig weten ook allerlei instanties hun weg te vinden naar deze digitiale databanken. Zoals de Belastingdienst of de Politie of je nieuwe werkgever die even je naame ‘Googlet’ om te kijken wat er over je te vinden is op internet. Op Hyves kun je meteen zien hoeveel en wat voor vrienden een persoon heeft, wat voor problemen, ideologieën of meningen deze persoon heeft over bepaalde zaken. Als hij of zij zich aanmeld bij Hyves met namen als “Muggen zijn kut!”, “Anti Dierenleed” of “Help Madeleinde vinden” geven die een erg persoonlijk beeld van iemands meningen of overtuigingen. Je kunt dus tegenwoordig via een paar muisklikken al behoorlijk veel over iemand te weten komen en Hyves is dan natuurlijk een mooie poel waar allerlei facetten van een persoon worden weergegeven en door diegene zelf zijn ingevuld. Het is namelijk niet zo dat je dit allemaal niet in de hand hebt. Sommige mensen hebben een zeer uitgebreid profiel met blogs, foto’s, filmpjes en houden deze ook actief bij. Anderen hebben 3 vrienden op Hyves en verder niets ingevuld op hun profiel. Het kan allemaal en samen maken ze het hele Hyves netwerk. Wat
opvalt is dat er onder de gebruikers -waarvan het gros tussen de 15 en 25 jaar oud is- een aparte soort van beeld- en taalgebruik ontstaat. De wijze van fotograferen voor hun eigen profielfoto’s of de mix van spreektaal en sms-taal die vaak wordt gebruikt om vrienden een ‘krabbel’ te sturen, zijn daar duidelijke voorbeelden van. Zo zijn er de
typische foto’s die gemaakt zijn in een spiegel. Soms zelfs met flits waardoor de halve foto overbelicht is en de persoon erop soms onherkenbaar maakt. Krabbels worden gevuld en opgevrolijkt met smiley’s en andere emoticons. Soms bestaat een bericht zelfs enkel en alleen uit deze kleine emotie verbeeldingen. Al deze gegevens wil ik zichtbaar maken door middel van ee boek dat hoofdzakelijk bestaat uit beeld. Her en der zal het mogelijk wel worden ondersteund door tekst, maar de foto’s en beelden zullen de boventoon voeren. Ik wil op deze manier de kijker inzicht geven in die verschuiving die er momenteel plaats vind op het gebied van beeld- en tekstgebruik op Hyves.


Het geheel moet uiteindelijk een boek vormen dat ook met wat tekst gevuld zal worden. Voor quotes en andere interessante zaken lees ik daarom nu Susan Sontag's boek "Over fotografie" en heb op aanraden van Roland ook boeken van Arbus gehaald. Dat is het voor nu.

Geen opmerkingen: