Ganzenbos Snowpatrol 2007

Dat was het dan weer. Een weekje hard ontspannen in Saint Sorlin d'Arves in de Franse Alpen. Met 17 man in een groot huis is super gezellig en ik heb ondanks het vele skieen toch ook nog weer wat school dingen kunnen doen. Vooral lezen en nadenken over het scriptie onderwerp. Ik zit voor mijn gevoel nogal klem. Ik heb het boek van Andrew Keen gelezen (in met grote stappen), maar het voelt nog niet juist. Het hele onderwerp internet en amateurisme is nog veel te groot. Hoe ik het moet verkleinen weet ik niet. Ik heb het idee dat ik met mijn handen in het haar zit (herinnering: kapper bellen voor afspraak), ik hoor het van iedereen, "Je moet je onderwerp heel erg vernauwen en het klein houden", maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Er gebeurd zoveel op het gebied van internet, amateurisme en privacy, ik vind zoveel interessant. Ook dingen die er helemaal niets mee te maken hebben. Een hele dag sleutelen aan mijn brommer, smerige handen, techniek, dingen snappen, weten hoe het werkt, dat vind ik geweldig. Dat is ook duidelijk te zien in de dingen die ik de laatste tijd heb gedaan op het gebied van fotografie. Het gaat vaak meer om het doen, het schieten van de foto's, zelf ontwikkelen, zelf lichtmeten. Doordat ik dat allemaal zo 'leuk' vindt verlies ik vaak een doel uit het oog. Tuurlijk is het leuk om te klooien met fotografie, maar wat wil ik nu precies met die serie foto's uit mijn pinhole camera zeggen? Wat wil ik duidelijk maken met de foto serie over Enschede en haar geschiedenis? Wat wil ik zeggen over het hedendaags amateurisme en alle mogelijkheiden die er tegenwoordig zijn om jezelf via het internet te publiceren? Moet ik dan om uitstel vragen? Misschien is dat een optie? Of presteer ik juist beter onder druk? Vragen die mijn hoofd vullen en dus ook een duidelijk beeld op het aankomende half jaar ernstig vertroebelen...

Misschien komt het feit dat ik nu blokkeer juist doordat ik me bij alles wat ik maak of doe afvraag, "wat wil ik hiermee zeggen". Het werkt nogal vermoeiend en het houdt niet op. Ik maak net zoals alle anderen uit het vierde jaar een groot probleem van het eindexamen en de scriptie terwijl dat niet hoeft volgens sommigen... Maar waarom doen we dat dan toch? Het is niet zomaar iets.